دریای سبز: کربن زدایی بخش دریایی
سازمان بین المللی دریانوردی (IMO) حکم داده است که مصرف سوخت کشتی ها باید از سال 2023 مستند شود و انتشار کربن باید تا سال 2030 تا 40 درصد کاهش یابد.
Bjørn Einar Brath، رئیس زیمنس انرژی نروژ، یک رهبر جهانی در فناوری انرژی، از جمله راهحلهای دریایی سبز، توضیح میدهد: «این اهداف قابل دستیابی هستند، زیرا صادقانه بگوییم، فناوری موضوع نیست، بلکه به دنبال حرکت صنعت است.»
باتری ها
انرژی باتری به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای کمک می کند. تمام ساختهای جدید باید الزامات روشنی برای فناوری جدید مانند باتریها یا سوخت سبز جایگزین داشته باشند. برات پیشنهاد میکند که در ناوگان موجود ما، که حداقل 20 سال از عمر آن میگذرد، 60 درصد پتانسیل اصلاح مجدد را دارند تا سبزتر شوند.
در سال 2015، زیمنس انرژی راه حل هایی را برای اولین کشتی مسافربری و ماشینی با باتری در جهان ارائه کرد و چهار سال بعد بزرگترین کشتی هیبریدی پلاگین جهان را معرفی کرد. این شرکت همچنین آخرین راه حل باتری را به بزرگترین کشتی های برقی جهان تحویل داد.
گسترش جهانی
ما می توانیم به کاری که انجام داده ایم بسیار افتخار کنیم، اما هنوز کارهای بیشتری برای انجام دادن وجود دارد. آبی سبز جدید است و اکنون هدف ما جهانی شدن است.»
با این حال، چالش هایی وجود دارد. مجمع اقتصادی بورک اعلام کرد که برای کاهش 50 درصدی انتشار گازهای گلخانه ای بخش تا سال 2050 بین 1.4 تا 1.9 تریلیون دلار نیاز است.
ما به یک فشار دولتی جهانی نیاز داریم تا مطمئن شویم که مالکان کشتی هیچ گزینه ای ندارند. برات میگوید بدون مقررات و مشوقهای اقتصادی، مردم فقط به هزینه نگاه میکنند و به خود فشار نمیآورند تا انتشار گازهای گلخانهای را کاهش دهند.
سوخت های الکترونیکی
سوخت های الکترونیکی نیز احتمالا نقش کلیدی در کربن زدایی بخش دریایی ایفا می کنند. متانول الکترونیکی، هیدروژن، آمونیاک و حامل های هیدروژن آلی مایع همگی راه حل های بالقوه هستند. استفاده از آنها باید تسریع شود و برای آن، فشار دولت لازم است.
هیچ گلوله نقره ای واضحی وجود ندارد که برای کدام نوع سوخت مناسب باشد. شما گزینه هایی دارید برای تولید سوخت های جایگزین، به قدرت زیادی نیاز دارید. همه ما وضعیت جهانی تقاضای انرژی را می دانیم و باید از منظر هزینه پایدار باشیم.»